POEZJA

sowiks

Miłość jest jak cień człowieka,
Szkoda, kto dla niej wiek trwoni,
Kiedy ją gonisz, ucieka,
Kiedy uciekasz, to goni.

Gdzie miłości ogień wpadnie,
Za miłością rozkosz snadnie,
Do miłości, do miłości,
Kto chce, aby wdzięczne śmiechy,
I do serca szły pociechy,
Kto w biegu swego żywota,
Chce pokoju bez kłopota,
Miłości wzywaj, Milcząc zażywaj

Jest jeszcze taka miłość,
ślepa, bo widoczna,
jak szcęśliwe nieszczęście,
pół radość, pół rozpacz,
ile to trzeba wierzyć,
milczeć, cierpieć, nie pytać,
skakać jak osioł do skrzynki pocztowej
by dostać nic
za wszystko

sowiks

Od wieków, pióra mocarze,
Wskazują miłości drogę.
Ten jej na prawo iść każe,
Ten w lewo ciągnie niebogę.
Lecz na naukę niewiele
Zostawia jej czasu - praca;
Gdzie padnie, tam gniazdko ściele,
Albo koziołki przewraca.

Pokochać to największe ryzyko ze wszystkich.
To oddanie swojej przyszłości i swojego szczęścia
w ręce drugiego człowieka.
To zaufanie bez reszty.
To odsłonięcie swoich słabości.
I tak właśnie Cię kocham.

Chcę kiedy? być z tobą
Pośród cichej burzy
Chcę kiedyś być z tobą
Pośród płatków róży
Chcę myśleć o tobie
Czytać z twoich myśli
Wiedzieć że nikt inny
Tobie się nie przyśni
Spojrzeć w twoje oczy
Będące moimi
Patrzeć w nie głęboko
Nie mylić z innymi
Chcę szeptać cichutko
Nocami gwiezdnymi
Że kiedyś marzenia
Będą spełnionymi...

	Forum R a d i o F R Strona Główna -> Fantazje, poezja i inne....	Wszystkie czasy w strefie EET (Europa)
Strona 1 z 1